Vangaveltur

Ég er byrjuð að HLAUPA! jeiiiiiii!! :)
Ég hljóp tvisvar í þessari viku (eða skokkaði) og líður bara vel í ökklanum. Ég fann ekki til, heldur er ökklinn bara mjög stífur. Liðleikinn er samt að koma smátt og smátt :-)

Annars er ég að telja niður dagana í útskrift!!! Þau fjögur ár sem ég hef verið hér í San Diego hafa svo sannarlega verið skrautleg og lærdómsrík. Ég hef notið þess að vera hérna en er tilbúin að taka næsta skref (sem ég veit reyndar ekki alveg hvað verður ;)).
Ég hafði alltaf hugsað mér að koma heim eftir þessi fjögur ár. Núna veit ég hins vegar ekki alveg hvað verður. Það fer svolítið eftir atvinnumöguleikum, meistaranámi, og æfinga og keppnisaðstöðu....

Ég sakna þess að vera heima. Ég vil setjast að heima aftur sem fyrst, en finnst ég ekki alveg búin hérna í útlandinu ;) Mark er alltaf að spurja mig um Ísland og vil flytja þangað sem fyrst. Hann vil kynnast fjölskyldu minni og vinum, og bara heimaslóðum mínum yfir höfuð! Það er mikill léttir að vita að hann sé ekki hræddur við að flytja frá uSA (en margir Bandaríkjamenn geta ekki ímyndað sér að búa neinstaðar annarstaðar!).

En jæja...þetta voru bara smá fréttir af mér og vangaveltur. Nú ætla ég að snúa mér aftur að heilsusálfræði-ritgerðinni minni.

lífið og tilveran

Þeir sem vilja fylgjast betur með mér geta addað mér á facebook þar sem ég er orðin svona léleg í þessu bloggi... Ekki að segja að ég ætli að hætta að blogga... Ég held ég haldi bara áfram að gera það sem ég hef verið að gera - skrifa hingað inn svona af og til...
Anyway...
Ég er að fara að útskrifast...oh my!! og ég veit ekki alveg hvað er að fara að taka við hjá mér. Það fer eftir ýmsu, kannski fer ég beint í meistaranám, en kannski ekki! Það kemur allt í ljós á næstu mánuðum.
Ég er ekki enn farin að hlaupa. Mér líður hins vegar ágætlega í ökklanum og get ekki beðið eftir því að fá grænt ljós á það að skokka, og lyfta smá. Ég vona að ég komist á fullt fyrir sumarið svo ég geti hugsanlega tekið þátt eithvað heima, en það er enn ekki alveg víst.

Ég er pínu veik. Hef verið með pest í c.a. viku núna og það er alveg óþolandi. Þetta er EKKI þessi svínaveiki ;) eða það held ég allavega .. hehe.. Ætla nú samt að fara til læknis á morgun til að láta tékka á mér aftur :)

Ég fór í gær í heimsókn í Olympic Training Center (fyrir þá sem ekki vita er það æfingamiðstöð hérna í San Diego þar sem íþróttamenn koma allstaðar að úr heiminum í eina bestu aðstöðu í heiminum, til að æfa). Það vill svo til að Vésteinn Hafsteinsson er þar með íþróttamennina sína svo ég hafði samband við hann og fékk að koma í heimsókn þangað, hitti hann, íþróttamennina hans, og fékk að sjá aðstöðuna (sem var geggjUÐ!). Það var rosa gaman og ég þakka Vésteini fyrir að taka á móti okkur og sína okkur staðinn!

Annars hef ég svosum ekkert mikið annað að segja, ætla að ganni að setja inn nokkrar myndir

Fórum í Sea World um daginn (Sandy hope it´s ok I used your pic :))

Hverjir ætli þetta séu nú!?

Frá því Helga var í heimsókn... Fengum okkur GóÐann Mexícanskan mat þetta kvöld

Læknastofan

Ég var á læknastofu um daginn með Mark (hann fór í smá aðgerð á kinninni). Á meðan við biðum á biðstofunni var lítil stúlka okkur við hlið að skoða fiskabúr, hún gekk upp að fiskabúrinu eftir að hafa hangið í mömmu sinni í smá stund sem hundsaði hana bara. Ætli hún hafi ekki verið c.a. 2ja ára gömul littla stelpan. Eftir að hafa skoðað fiskana í smá stund lifti hún upp pilsinu og þegar hún gerði það greip hún í bleyjuna sína og út kom kúkur!! Jújú.... kúkurinn lenti beint á teppinu í biðstofunni og stelpan labbaði frá fiskabúrinu út á mitt gólf og dreifði skemmtilegheitunum út um allt teppið! Úps!
Mamman greip í stelpunu (frekar harkalega) og skammaði hana. Ég veit ekki með ykkur en ég hefði ekki skammað krakkann fyrir þetta. Hún var með bleyju yfirfulla af kúk og fannst það nú eithvað óþægilegt greyjinu, hún reyndi að fá athygli mömmu sinni nokkru áður en fékk hana ekki. Stelpan var klárlega óviti og fattaði ekki alveg hvað hafði gerst.....
Eins og gerist oft á læknastofum var mikil seinkun og við Mark neyddumst til að sitja í kúkalyktinni í c.a. hálftíma, og fengum að filgjast með einni hjúkkunni þrífa teppið...hehe :/

Aðgerðin gekk vel og Mark er orðinn góður aftur!

Annars líður mér bara ágætlega. Ökklinn er allur að koma til og ég er farin að æfa meira!! Það er skrítið að vera í San Diego og vera ekki á vellinum alla daga. Ég veit ekki hvað ég á að gera við tímann stundum og get eiginlega ekki beðið eftir því að fara á fullt aftur.

Helga í heimsókn ofl.

Margt og mikið hefur gerst undanfarið.
Helga er í heimsókn og það er rosa gaman að hafa hana!! Hún er ótrúlega þægileg í umgengni stelpan. Voða nægjusöm og yndæl! Við eigum alveg eftir að gera eithvað túristadót með henni stelpunni samt.
Við höfum verið að fara í gegnum okkar dags daglega líf og ég held samt að það sé bara ágætlega gaman fyrir hana.
Hún hefur komið á þrjú frjálsíþróttamót (og var fengin í sjálfboðavinnu á einu ;)). Og hún er búin að koma með mér í tíma, og fara með Mark á æfingar (sem er náttúrulega snilld í þessari sól og blíðu).
Svo kom hún með mér í slæma hluta San Diego til að gefa heimilislausum teppi (í dagsbyrtu með öðru fólki - hún var alveg safe!). Ég er í nefnd í skólanum sem vinnur í allskonar sjálfboðavinnum, og ég var búin að bjóða mig fram í þetta verkefni fyrir löngu og fékk Helgu með mér. Það var ævintýri sem maður upplifir ekki oft - við vorum umvafin heimilislausu fólki sem var mjööög þakklátt fyrir að fá eitt lítið teppi (flest fólk var allavega þakklátt).

Undanfarið er Mark minn búinn að vera pínu slappur. Hann hefur verið með einhversskonar ber í andlitinu í nokkurn tíma sem læknir sagði honum fyrr sottlu að væri ekki neitt. En nú hefur þetta littla ber sko stækkað, og versnað, og það hratt. Við erum búin að fara til nokkurra lækna hér og nú er svo komið að hann þarf að fara í aðgerð.
Við vorum á læknavaktinni í 4 tíma í dag en þar var hann að fá sýklalyf í æð greyjið!
Það verður samt allt í lagi með hann kallinn. Hann þarf bara að fara í aðgerð sem fyrst og láta fjarlægja þetta!

Af mér er persónulega gott að frétta. Ökklinn er allur að koma til og ég hlakka til að fara að æfa á fullu aftur!!

En jæja.. ætla að fara að snúa mér að sjúklingnum mínum.

Veit ekki alveg

Meistaranám á austurströnd USA...
Meistaranám í Kaliforníu...
Meistaranám í Skandinavíu....
Meistaranám á Íslandi...
Enginn skóli....
hmmmmm.....

Meistaranám í lýðheilsufræði
Meistaranám í I/O psychology
Meistaranám í íþróttasálfræði
Meistaranám í heilsusálfræði
hmmmmm.....

Æfa með þjálfaranum sem ég er með núna....
Fara í annan háskóla með þektum þjálfara....
Æfa með ÍR Heima....

Þetta eru allt möguleikar....
Ég veit ekki alveg hvað ég ætla að gera. Ég er að vinna í einu sem ég vona að gangi... Ef það gengur ekki veit ég ekki hvað verður... En þetta eru allt möguleikar hér að ofan :)

Annars gengur lífið bara vel...Ökklinn er allur að koma til.
Helga Þráinsdóttir er komin í heimsókn og verður í mánuð. Hún ætlar að njóta San Diego, æfa í góða veðrinu og kynnast háskólalífinu hérna! Næs!!

Ungfrú óákveðna

Hausinn á mér hefur snúist í ansi marga hringi undanfarið. Ég hef verið að velta því fyrir mér hvað ég vilji gera og hvar ég vilji vera á næsta ári. Ég er nefnilega að útskrifast bráðlega! Ég hef úr allt of mörgum möguleikum að velja, ég hef áhuga á allt of mörgu, og vil gera allt of mikið... og veit ekkert hvað ég á að gera eða hvað ég á að velja :/
Ég ætti kannski ekki að kvarta þar sem ég hef að minnsta kosti úr einhverju að velja... en úff... það er erfitt að ákveða....
Ég ætti kannski ekki að segja mikið þar sem mitt plan breytist vikulega. Ég tel það samt orðið mjög líklegt að ég endi á austurströnd USA á næsta ári, í meistaranámi, og að æfa og keppa með mjög góðu frjálsíþróttaliði og þjálfurum.
En... við sjáum til hvað verður, ég er ekkert búin að ákveða fyrir víst....

Tala í símann

Áhugaverður atburður gerðist í dag!
Það eru lög í Kaliforníu sem banna notkun farsíma í umferðinni (alveg eins og heima). Ég er soldill kjáni stundum og hef ekki mikið fylgt þessari reglu! Ég fékk að kenna á því í gær....hehe...
Ég var stopp á rauðu ljósi og var á fullu að tala í síman, þegar ég leit til hægri og sá lögreglubíl við hliðina á mér!! ÚÚúúppss.... Löggan starði á mig með vonbrigðum og sagði mér að opna gluggann. Ég gerði það að sjálfsögðu og brosti bara og sagði "sorrý"... Hann var frekar reiður en mýktist fljótt. Hann spurði hvað hann ætti eiginlega að gera við mig, og brosti,... Ég var náttúrulega skíthrædd, ypti öxlum og sagði ekki neitt....
Að lokum horfði hann á mig og sagði mér að ég sleppi í þetta skiptið!! Hann sagði að með réttu ætti hann að gefa mér sekt... En að ég fengi að sleppa í þetta skiptið, og fékk mig til að lofa að tala ekki aftur í símann á meðan ég væri að keyra.
Fjúff!!!